انتخاب شریک عاطفی که ممکن است ما را درک نکند در ظاهر موضوع عجیبی به نظر می رسد زیرا مطمئنن همه ما بیش از هر چیز می‌خواهیم در رابطه‌های‌مان درک شویم. درک شدن نوعی لذت بردن از دیده شدن و مهم بودن در رابطه عاطفی است.

اما، وقتی صحبت از آنچه در عشق انجام می‌دهیم به میان می‌آید، در مجموع باید به عقل سلیم خودمان و مقاصد سطحی و خودآگاهی توجه کمتری داشته باشیم و بیشتر به الگوهای ناخودآگاه خود به‌ویژه به موضوع: «اجبار به تکرار» توجه کنیم.

اشتیاق ما برای تکرار پویایی‌های رابطه‌ای که در دوران کودکی می‌شناختیم، نه به این دلیل که “خوب” بودند، بلکه به این دلیل که آشنا هستند، آنها همان چیزی هستند که ما می‌دانیم، آنها همان چیزی هستند که انتظارش را داشتیم و شخصیت خود را شکل دادیم تا بدانیم چگونه باید با آنها کنار بیاییم.

و اینجاست که می‌فهمیم در زیرترین لایه‌های شخصیتی‌مان در ناخودآگاه، ممکن است بسیار بیشتر از آنچه که تصور می‌کنیم به درک نشدن برای‌مان آشنا و امن باشد. شاید زمانی که چشمان‌مان را می‌بندیم، تصوری از این نسبت به خود داشته باشیم که چیزی در ما وجود دارد که از ترس و وحشت کسی که ما را به درستی «می‌بیند» و یا درک می‌کند عقب می‌نشیند و دوری می‌کند و ناخودآگاه علاقه دارد به کسانی نزدیک شود که درک درستی ازش نخواهند داشت.

اکثر ما در عمق ناخودآگاه‌مان از خود شرمنده هستیم و از اینکه چه کسی هستیم خجالت می‌کشیم، از اینکه در کانون توجه قرار گرفته‌ بگیریم متنفریم و بی‌معنا می‌شویم. اگر کسی بیش از حد از ما سؤال بپرسد ممکن است احساس کنیم سعی می‌کند با ما درگیر شود. هیچ چیز به اندازه دوست داشتنی بودن خودمان برای‌مان عجیب نیست.

ممکن است در خانه خیلی بیشتر از حد معمول به دیگران توجه داشته باشیم. ما در اکثر مواقع ترجیح می‌دهیم کسانی باشیم که محبت می‌کنند نه آن کسی که محبت می‌بینید. مثلن ما همیشه ترجیح می‌دهیم هدیه بدهیم تا این‌که هدیه دریافت کنیم.

و به همین دلیل است که اگر دقیق به روابط خود نگاهی بی‌اندازیم متوجه می‌شویم آنچه در عشق انجام می‌دهیم انجام می‌دهیم، شامل موارد زیر می‌شود:

درگیر رابطه با افرادی می‌شویم که به شدت سرشان شلوغ است و ما باید کمک بسیار زیادی به آن‌ها در سر و سامان دادن کارها و زندگی بکنیم. مثلن شاید نیاز باشد از نظر مالی دائم به آن‌ها کمک کنیم و توجه نشان دهیم.

درگیر رابطه عاشقانه با افرادی می‌شویم که غم و اندوه عمیقی را بنا به هر دلیلی تجربه می‌کنند و در آن غرق شده‌اند. که در این صورت دائم همدردی عمیق ما در این رابطه برانگیخته و باعث می‌شود تا سال‌ها در اطراف دیوارهای بلند قلعه‌شان که از جنس غم و اندوه و دوری است قدم بزنیم، به امید اینکه فرو بریزد و حال‌شان خوب شود.

درگیر رابطه عاشقانه با افرادی می‌شویم که از نظر هوش هیجانی پایین‌تر از ما هستند. افرادی که به ندرت کتاب می خوانند و با خوشرویی می‌گویند که زمان زیادی برای مسائل روانشناختی ندارند. حتی اگر این همان موضوعی باشد که برای ما بسیار مهم است اما ما با بی‌اعتنایی از این مسئله رد می‌شویم و به روی خودمان هم نمی‌آوریم.

درگیر رابطه عاشقانه با افرادی می‌شویم که ممکن است بسیار جوان‌تر از ما باشند . به همین دلیل نتوانند با ما ارتباط برقرار کنند و بسیاری از ما را به خاطر سن بالاتر درک کنند، هر چند ظاهرن دوست داشتنی و مشتاق به ما باشند.

نکته بسیار مهمی که باید در این‌جا اضافه کنیم و شما نیز آن را بدانید این است که:

این افراد ممکن است ما را بسیار اندوهگین و ناامید کنند و ما بسیار گله و شکایت کنیم که ما را آنطور که باید دوست ندارند. اما چیزی که ما نادیده می‌گیریم این است که دقیقن ما آنها را انتخاب کرده‌ایم و بخش زیادی از زندگی خود را در با آنها می‌گذرانیم.

ذهن ما بسیار باهوش تر از ماست. ذهن ما قبل از اینکه کاری انجام دهیم می‌داند که شخصی که در مهمانی روبروی ما نشسته یا او را در برنامه دوستیابی ملاقات کرده ایم به نظر “خطرناک” به نظر می‌رسد. مثلن اگر افرادی را ملاقات کنیم که کمی بیش از حد مهربان و متفکر باشند خطرناک‌تر از کسانی هستند که ما باید به آن‌ها دائم کمک‌ و خدمت ارائه کنیم.

بهترین کاری که می‌توانیم برای خود انجام دهیم این است که وقتی در آینده به دوستی، نامزدی و یا ازدواج فکر می‌کنیم، چند سؤال اساسی را در ذهن داشته باشیم:

آیا این همان کسی است که از درک لازم برای ما و رابطه برخوردار است؟

آیا او می‌توانند عمیقن با ما ارتباط برقرار کند؟

آیا او با ما برابر است؟ و اگر هست، آیا ما می‌توانیم آنقدر آرام و در امنیت باشیم تا متوجه ترس خود از چنین ظرفیت‌های جدید در خود و رابطه با آن‌ها شویم.

با شناخت ترس‌های‌مان و به رسمیت شناختن آن‌ها می‌توانیم در بزرگسالی آسیب‌های خود را درمان کنیم، روح و روان‌مان را پرورش دهیم و به خود اجازه دهیم این‌بار توسط کسی درک شویم و نیازهای‌مان به رسمیت شناخته شود.

منبع از مقاله: Picking Partners Who Won’t Understand Us