اثر همدلی

هدف از ترجمه این کتاب دغدغه‌ی همیشگی من درباره‌ی رابطه‌ی انسان‌ها با یک‌دیگر و پاسخ به این پرسش‌هاست:

با وجود این که اغلب ما انسان‌ها همواره به دنبال داشتن رابطه هستیم و از تنهایی گریزانیم، چرا در روابط من تا این حد دچار چالش می‌شویم؟

چرا نمی‌توانیم ارتباط سالم و آرامی با یک دیگر داشته باشیم؟

چرا با هم می‌خندیم اما کنار یک‌دیگر حال خوبی را تجربه نمی‌کنیم؟

چرا ما سراسر زندگی به دنبال آرامش هستیم؟

در ارتباطات خود دقیقا نتیجه‌ی عکس می‌گیریم و به جای آرامش تنش را تجربه می‌کنیم؟

چرا وقتی با هم حرف می‌زنیم فقط منتظریم که صحبت طرف مقابل تمام شود و ما شروع کنیم؟

گوی مسابقه است و ما نباید عقب بمانیم. چرا ما فقط هم دیگر را می‌شنویم بدون اینکه به هم گوش‌ دهیم؟

چرا وقتی کنار عضوی از خانواده هستیم که با او اشتراکات خونی و حتی دی‌ان‌ای مشترک داریم، حال ما خوب نیست اما کنار کسی که اشتراکات ژنی نداریم حال ما خوب است؟

پاسخ همه این پرسش‌ها و پرسش‌های بسیار دیگری درباره این موضوع را می‌شود در یک کلمه جستجو کرد: “همدلی” در این کتاب می‌آموزیم همدلی چیست و چرا داشتن همدلی تا این حد در داشتن روابط سالم و تجربه حال خوب مؤثر است. می‌آموزیم چگونه انسان همدلی باشیم. می‌آموزیم چرا با این که تبعیض را رفتاری ناشایست می‌دانیم، خودمان آن را انجام می‌دهیم؟ نقش همدلی در دنیای امروزی که ارتباط چهره به چهره بسیار کم و محدود شده و در مقابل آن ارتباط مجازی روز به روز در حال گسترش است، بسیار مهم و مؤثر است. چرا که اگر همدلی را نیاموزیم و به کار نبندیم به تدریج به انسان‌هایی همچن ربات تبدیل می‌شویم که فقط یک دیگر را می‌بینیم و می‌شنویم اما هیچ درکی از احساسات یک‌دیگر نخواهیم داشت. زمانی که درک احساس از بین برود انسانیت کمرنگ و اخلاقیات و ارزش‌ها رو به افول گذاشته و خشونت و توهین و صدمه و تخریب انسان‌ها در دنیا مجازی جای آن را می‌گیرد. همدلی پایه و اساس رابطه سالم است.

پونه شهابی