رواندرمانی پویشی کوتاهمدت در دهههای اخیر به عنوان یک روش مؤثر برای درمان اختلالات روانی مطرح شده است که توسط دکتر دوانلو توسعه یافت. istdp بر مواجهه مستقیم با مقاومتها و آزادسازی هیجانات سرکوبشده تأکید دارد، درحالیکه DISTDP با تأثیرپذیری از نظریه دلبستگی بالبی، بیشتر بر روابط بینفردی و الگوهای ارتباطی تمرکز میکند.
اهداف درمانی این روش روی مراجع:
تاکید بر پاکسازی ناهشیار درمانگر به عنوان شرط لازم برای درمانگر شدن
تمرکز بر تجربه احساس گناه به عنوان هدف اصلی درمان
تغییرات ساختاری چند بعدی ناهشیار و روشهای آن
معطوف شدن توالی پویشی به رابطهی اینجا و اکنون با درمانگر